متن سخنرانی:

ولادت امام جعفر صادق علیه السلام در 17 ربیع الاول سال 83 ه.ق و شهادت ایشان در ۲۵ شوال 148 ه.ق در مدینه و مدت عمر شریفشان 65 سال بود که در سن 31 سالگی به منصب امامت نائل آمدند. نام شریف ایشان، جعفر لقبشان صادق و کنیه ایشان ابا عبدالله می باشد.

عظمت علمی امام صادق علیه السلام:

در عظمت علمی آن امام بزرگوار همین بس که شاگردان ایشان را تا چهار هزار نفر نام برده اند حتی بعض رؤسای مذاهب اهل تسنن از شاگردان ایشان بوده اند مانند ابوحنیفه رئیس مذهب حنفی و مالک بن انس رئیس مذهب مالکی.

همچنین تفوق علمی ایشان بر علمای زمان در مباحثه های علمی که از سوی خلفا و عمداً برای منکوب کردن امام علیه السلام برقرار می شد عظمت علمی امام را بر همگان روشن می نماید.

اوضاع سیاسی زمان امام صادق علیه السلام:

اوضاع سیاسی زمان این امام بزرگوار مصادف بود با انقراض حکومت امویان و روی کار آمدن عباسیان لذا در این کشمکش قدرت و غفلت آنان از شیعیان، امام صادق علیه السلام مجالی بر گسترش و نشر معارف شیعی پیدا نمودند و با تأسیس حوزه های دینی و تربیت شاگردان بسیار در موضوعات مختلف علمی در ترویج علم کوشش فراوان نمودند.

ظهور فرق و مذاهب مختلف:

در زمان امام صادق علیه السلام فرقه ها و مذاهب مختلفی بوجود آمد مانند مرجئه، غلات، جبریه، زنادقه، مشبهه و ... که امام صادق علیه السلام با تشکیل جلسات مختلف علمی آنان را محکوم و حقایق معارف دینی را آشکار می نمودند.

کلام نور:

«نور قلب را جستجو کردم و آن را در تفکر و گریه کردن یافتم»