ز دور گنبد نه تو جز این کارش چه کار آید

گرم عاشق دلی باشد وگر لایق سری باشد

                                                 بریزم زیر پاهایش چو دلدارم خمار آید

ملامت کم بکن ناصح مرا زین عشق و شیدایی

                                                که گرد گلشنش چون من هزار و صد هزار آید

گره خورده است اگر کارم چنان گیسوی پرپیچش

                                                نباشد هیچ تدبیری مگر لطف نگار آید

بگو آن بیقراران را که در وقت پریشانی

                                               زجان و دل بخوانندش که از ذکرش قرار آید

هر آن عاشق که بگذارد قدم بر عرصه عشقش

                                              ز میدان نبرد او سمندش بی سوار آید

چو بنهادی قدم در ره تحمل بایدت ای دل

                                              خوشا سرمای سوزانی که دنبالش بهار آید

غریباخیره کمتر کن دو چشم منتظر بر در

                                              جبین بر خاک کویش نه که یارت در کنار آید

پروردگارا مرا سه امر از گدايي به درگاهت منع مي كند و يك امر باز به مسئلت از حضرتت دعوت ميكند و راغب مي گرداند . آن سه چيز كه ممنوعم مي سازد يكي آنكه تو مرا به طاعتت امر كردي و من كندي نمودم ديگر آنكه تو از معاصي ام نهي كردي و من بر انجام آن معاصي شتابان رفتم و آنكه نعمت به من عطا فرمودي و من در شكر آن تقصير و كوتاهي كردم . اما آن يك كه مرا ترغيب و دعوت بر مسئلت از تو مي كند تفضل و كرم توست بر آنكه رو به درگاه تو آرد و با حسن ظن به درگاه رحمتت وارد مي شود چون هر چه تو احسان كني همه صرف فضل و كرم است و هر نعمت كه تو بخشي نخستين نعمت است

بخشی از مناجات امام سجاد از باب دوازدهم صحيفه سجاديه