روز 14 خرداد یادآور غمی عظیم است که بر امت اسلامی وارد گردید، شکافی که در اسلام از رحلت قائدی عظیم و مقتدائی گرامی بوجود آمد، همو که به ملت ایران و همه امت اسلامی در سراسر جهان اسلام عزت بخشید و آنها را به هویت اصلی و درونی خویش آگاه ساخت و از یوغ اطاعت طاغوت و طاغوتیان خارج ساخت.
او رفت اما اندیشه هایش باقی است، چرا که:«هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق»، او با فناء فی الله، بقاء بالله یافت و این رمز ماندگاری مردان بزرگ الهی است.
مردان بزرگ الهی با تلاش و کوشش فراوان و تحمل رنجها و سختیها در راه کسب علم و معرفت کوشیدند و ماندگار شدند که امام خمینی(رحمه الله علیه) از این گروه انسانها بود که علاوه بر تحصیل علوم اسلامی در حوزه علیمه از تهذیب نفس و یادگیری علوم مختلف اخلاق و عرفان غافل نشد و از مکتب اخلاقی مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی و همچنین مرحوم آیت الله شاه آبادی خوشه چینی نمود و طی طریق الهی نمود و گوی سبقت را از همگنان خود ربود و شد آنچه شد.
همانطور که قرآن کریم می فرماید: «و لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه» و به حکم آنکه «العلماء ورثه الانبیاء» پس امام خمینی(رحمه الله علیه) نیز الگوی نیکوئی برای ما است.
او رفت اما به حکم آیه «مَا نَنسَخ مِن آیَهٍ أو نُنسِهَا نَأتِ بِخَیرٍ مِنهَا أم مِثلِهَا» عنایت الهی شامل حال امت اسلامی شد و حکیمی الهی و سیاستمداری ربانی سکاندار نظام مقدس جمهوری اسلامی بلکه جهان اسلام شد و چه زیبا ثابت شد توانمندی و ژرف اندیشی ایشان در اداره امور دنیای اسلام.
حمید قربانی
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت: